اطلاعات کمی در خصوص پاسخ های مرفولوژیکی کولتیوارهای چچم دائمی L. perenne (نومن و اسپیدی گرین) در برابر سطوح متفاوت شوری و ترینگزاپک اتیل در مراحل اولیه رشد وجود دارد. به منظور بررسی اثر تیمارهای شوری در چهار سطح (0، 2000، 4000 و 6000 میلی گرم در لیتر) و ترینگزاپک اتیل در سه سطح (0، 50 و 100 گرم در هکتار) روی خصوصیات مورفولوژیکی دو کولتیوار نومن و اسپیدی گرین آزمونی به صورت آزمایش فاکتوریل در غالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار در مراحل اولیه رشد انجام شد. سطوح شوری به نحو معنی داری طول ریشه و ارتفاع کانوپی را در این آزمایش تحت تاثیر قرار دادند ولی هیچ گونه تاثیر معنی داری از ترینگزاپک اتیل در مراحل اولیه رشد مشاهده نشد. ترینگزاپک اتیل و سطوح شوری هیچ تاثیر متقابلی در مراحل اولیه رشد این دو کولتیوار نداشتند. ترینگزاپک اتیل در مراحل اولیه رشد در غلظت های بیان شده حتی در شرایط آبیاری با آب شور تاثیری بر عملکرد چمن L. perenne نداشت.

تنوع ژنتیکی 12 ژنوتیپ از گونه مرتعی Lolium perenne با استفاده از نشانگرهای مولکولی و بیوشیمیایی مورد بررسی قرار گرفت. برای هر ژنوتیپ پروتئین های محلول برگ به روش Laemmli استخراج، و با ژل پلی آکریل آمید 12 درصد مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 12 باند برای 12 ژنوتیپ مورد بررسی مشاهده شد، که از 12 باند حاصل تعداد 6 باند چند شکل بود و در 6 باند نیز چند شکلی مشاهده نشد. بیشترین تعداد باند مربوط به ژنوتیپ Tyrone با 12 باند و کمترین تعداد باند مربوط به ژنوتیپ Green Gold با 6 باند بود. نتایج تجزیه کلاستر و تجزیه به مختصات اصلی ژنوتیپ های مورد مطالعه را در سه دسته قرار داد. با استفاده از 12 آغازگر ISSR تنوع ژنتیکی ژنوتیپ ها مورد بررسی قرار گرفت که از این 12 آغازگر 10 عدد دارای باندهای قابل امتیاز دهی بودند. آغازگرهای ISSR در مجموع توانستند 62 باند تولید کنند که از این تعداد، 15 باند یک شکل، سایر باندها چند شکل بودند. میانگین تعداد باند تولید شده توسط هر آغازگر برای 12 ژنوتیپ برابر 6.2 بود. آغازگر IS9 بیشترین تعداد باند (تعداد 11 باند) و آغازگر IS15 کمترین تعداد باند (تعداد 3 باند) را نشان دادند. بر اساس مارکر ISSR چندشکلی مطلوبی در بین ژنوتیپ ها مشاهده شد و آغازگرهای IS9، IS10، IS13 و IS16 به عنوان آغازگرهای مناسب برای بررسی های گونه چچم دائمی، تعیین شد. بررسی تنوع ژنتیکی بر اساس مارکر ISSR برای ژنوتیپ های مورد مطالعه تطابق متوسطی با نتایج مطالعات بیوشیمیایی داشت.

بذر و گیاهچه های جوان چند جمعیت از گونه ای از چچم، Lolium rigidum، در معرض محلول 0.2 درصد کلشیسین قرار گرفتند.پس از 4 ساعت با آب مقطر شستشو داده شده و در گلدان کاشته شدند. پس از رشد کامل گیاهان مورد نظر و تولید بذر، از هر بوته بطور جداگانه بذرگیری شد. تعدادی از بذور تمامی تک بوته ها مورد مطالعات سیتوژنتیک قرار گرفته و از نظر تعداد کروموزوم و کاریوتیپ مورد مطالعه قرار گرفتند. تعدادی از بذور هر بوته نیز در سال بعد کاشته شده و مورد مطالعات مورفولوژیک و سیتوژنتیک قرار گرفتند. از بوته هایی که با توجه به مطالعات سیتوژنتیک و شمارش کروموزومی، پلی پلوئید بودنشان قطعی و مسجل بود بذرگیری شد. این بذور در سال سوم در کنار تعداد دیگری از جمعیتهای دیپلوئید و تتراپلوئید گونه های مختلف چچم از جمله جمعیت های والدینی در قالب یک طرح مزرعه ای بلوکهای کامل تصادفی کاشته شده و مورد مطالعه مورفولوژیکی قرار گرفتند.بوته های مورد تاثیر کلشیسین، در زمان گلدهی واکنشهای متفاوتی از نظر صفات ظاهری از خود نشان دادند که عمده ترین آنها چند شاخه ای شدن گل آذین آنها می باشد. نتایج حاصل از تعدادی از این بوته ها، از نظر شمارش کروموزومی آتوتتراپلوئید بوده و تعدادی دیگر سطوح متفاوتی از آنیوپلوئیدی را از خود نشان دادند. از نظر صفات مورفولوژیکی بین نتایج تتراپلوئید و والدین دیپلوئید آنها تفاوتهای قابل توجهی مشاهده گردید.

این تحقیق به منظور تعیین میزان و ماهیت تنوع ژنتیکی و ارتباط بین عملکرد علوفه خشک و سه صفت کیفی (درصد قابلیت هضم، درصد قندهای محلول در آب و درصد پروتئین خام) در یک توده دیپلوئید چچم دائمی (Lolium perenne) تحت شرایط کشت فاصله دار و متراکم انجام شد. تعداد 24 ژنوتیپ به صورت تصادفی انتخاب شدند. هر یک از ژنوتیپ ها به هشت کلون تقسیم شدند و با استفاده از روش تلاقی پلی کراس، بذور فامیل های ناتنی (Half sib families) تولید شدند. سپس کلون های والدینی و بذور نتایج در شرایط کشت فاصله دار و متراکم، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به مدت دو سال مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای اندازه گیری درصد قابلیت هضم، قندهای محلول در آب و پروتئین خام از طیف سنج مادون قرمز نزدیک (NIR) استفاده شد. تجزیه ژنتیکی داده ها، نشان داد که وراثت پذیری عمومی برای صفات کیفی در کشت فاصله دار نسبتا زیاد (0.8- 0.48=h2b) ولی برای عملکرد علوفه متوسط بود (0.49- 0.25=h2b). مقدار وراثت پذیری خصوصی برای عملکرد علوفه کم (0.03- 0.01= h2n) بود در حالی که مقدار آن برای صفات کیفی بیشتر (0.91- 0.03=h2n) بود. نتایج نشان داد که واریانس غیر افزایشی (غالبیت) مهم ترین جز کنترل کننده عملکرد علوفه بوده است در حالی که برای صفات درصد قابلیت هضم، قندهای محلول در آب و پروتئین خام واریانس افزایشی مهم تر بود. همبستگی ژنوتیپی بین قابلیت هضم و درصد قندهای محلول در آب مثبت و معنی دار بود، در حالی که، همبستگی بین پروتئین خام و قندهای محلول منفی و معنی دار بود و این روند در هر دو شرایط کاشت پایدار بود. همبستگی ژنتیکی بین قابلیت هضم و پروتئین خام در کل منفی ولی مقدار آن کم و غیرمعنی دار بود. رابطه بین عملکرد علوفه و قابلیت هضم در دو محیط کاشت متفاوت بود، در کاشت فاصله دار، ضرایب همبستگی نزدیک به صفر ولی در کشت متراکم، ضرایب منفی ولی غیر معنی دار بودند. عملکرد علوفه با قندهای محلول همبستگی مثبت، ولی با درصد پروتئین خام همبستگی منفی و معنی دار داشت.

افزایش عملکرد و بهبود کیفیت غذایی گیاهان علوفه ای تاثیر قابل ملاحظه ای در افزایش فرآورده های دامی دارند. در معرفی ارقام علوفه ای باید عواملی از قبیل مناسب بودن بذر برای ایجاد چراگاه، احیا مراتع مخروبه، مقاومت به چرای دام، عملکرد و کیفیت مناسب برای کاشت در مزارع به منظور تولید علوفه خشک در نظر گرفته شود. هدف از این تحقیق بررسی مقدار و ماهیت تنوع ژنتیکی در سه صفت قابلیت هضم، درصد قندهای محلول در آب و پروتئین خام و همچنین عملکرد علوفه خشک در دو شرایط بهره برداری حفاظت شده و مشابه چرای دام در چچم دائمی (Lolium perenne L.) بوده است. در این آزمایش خانواده های تنی از تلاقی های دوگانه بین ژنوتیپ های مختلف به وجود آمدند و بر اساس طول دوره گلدهی این خانواده ها به دو گروه متوسط رس و دیررس تقسیم شدند. نتایج هر گروه کشت و در دو شرایط حفاظت شده و مشابه چرای دام به مدت دو سال مورد ارزیابی های ژنتیکی قرار گرفتند. تجزیه ژنتیکی داده های هر دو گروه نشان داد که وراثت پذیری عمومی برای هر چهار صفت، مخصوصا در گروه متوسط رس نسبتا زیاد است ولی چون خانواده های تنی به صورت متراکم کشت شده بودند، امکان یادداشت برداری از تک بوته های درون هر خانواده میسر نشد لذا امکان تجزیه واریانس ژنتیکی به اثرات افزایشی و غیرافزایشی ممکن نشد. اثرات متقابل ژنوتیپ و محیط (سال و مدیریت بهره برداری) برای عملکرد علوفه معنی دار بود ولی برای صفات مربوط به کیفیت مقدار آن کمتر بود. همبستگی ژنتیکی بین صفات در هر دو گروه مورد مطالعه نسبتا پایدار بود. پروتئین خام با عملکرد علوفه و قندهای محلول همبستگی منفی داشت، در حالی که قندهای محلول با عملکرد علوفه و قابلیت هضم همبستگی مثبت داشتند. همبستگی ژنتیکی بین قابلیت هضم با عملکرد علوفه و پروتئین خام در کل منفی گردید ولی مقدار آن کم و ناپایدار بود.

به منظور بررسی اثر ریزمغذی ها بر قابلیت رقابت، رشد و خسارت زایی علف هرز چچم، آزمایشی در سال زراعی 1385-84، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی اهواز انجام شد. در این آزمایش نحوه رشد علف هرز چچم و گیاه زراعی گندم در شرایط تغذیه ای مختلف از جمله ریزمغذی کامل (روی، مس، آهن، منگنز، منیزیم، مولیبدن) به میزان یک کیلوگرم در هکتار، روی به میزان نیم کیلوگرم در هکتار و شاهد بررسی شد. پارامترهای مختلف جمعیتی از جمله سرعت رشد جمعیت و ظرفیت قابل تحمل محیطی بر اساس مدل رشد لجستیک محاسبه و مقایسه گردید. اثرات رقابت دو گونه بر اساس مدل لوتکا و ولترا در شرایط تغذیه ای مختلف بررسی شد. نتایج نشان داد که کاربرد ریزمغذی ها وزن خشک چچم را به سرعت افزایش می دهند. تیمار ریزمغذی کامل توانست وزن خشک و سرعت رشد چچم را نسبت به سایر تیمارها بیشتر افزایش دهد. در حالی که وزن خشک و سرعت رشد گندم با مصرف ریزمغذی ها، به علت افزایش فشار رقابت چچم کاهش یافت. همچنین مشخص گردید که چچم از توان تحمل شرایط نامساعد محیطی بالاتری نسبت به گندم برخوردار است.